lørdag 6. oktober 2018

ერთი სული

ხანგრძლივი შესვენების შემდეგ მე დაგიბრუნდით ყოველკვირეული ბლოგით და ვაგრძელებ ჩემი ნააზრევით სიარულის შესახებ ‘იმ მოწოდების შესაბამისად, რომელიც ჩვენ მივიღეთ’ როგორც ერთმა სხეულმა.
ერთია სხეული და ერთია სული, როგორც ხართ კიდეც მოწოდებულნი თქვენიმოწოდების ერთი იმედით.
ეფ.4:4
უკანასკნელი ჩანაწერი, რომელიც მე გამოვაქვეყნე ექვს ენაზე, გახლდათ ივნისის ბოლოს. მას შემდეგ ბევრი რამე მოხდა ჩემ ცხოვრებაში. ჩვენი სამშობლოში ყოფნის დროს, მე საშუალება მქონდა ჩემ ოჯახთან და მამასთან ბევრი დრო გამეტარებინა მის გარდაცვალებამდე. ასევე, ჩემთვის პატივი იყო ჩამეტარებინა მისი დაკრძალვის ცერემონია და მეზეიმა მისი ცხოვრება მარადიულობაში, სანამ დავუბრუნდებოდით ოფისს ამ კვირაში.

მამაჩემი არა მხოლოდ მამა იყო ჩემთვის, არამედ იგი იყო ოფიცერი კოლეგა, ჩემთვის ძვირფასი ძმა ქრისტეში და შუამდგომელი, რომელსაც შემეძლო დავყრდნობოდი რთულ პერიოდში. ასევე, იგი იყო ადამიანი, რომელსაც შეეძლო გაეხარა ჩემთან ერთად, როდესაც ხედავდა უფლის მფარველ ხელს ჩემ ცხოვრებაში, ასევე სხვა ადამიანების ცხოვრებასა და სხვადასხვა სიტუაციების დროს. ჩვენ ერთი სული მატარებელნი ვართ. იყო რა, სიკვდილის სარეცელს მიჯაჭვული, მე დავრწმუნდი პავლეს სიტყვების ჭეშმარიტებაში:

სწორედ ეს სული ემოწმება ჩვენს სულს, რომ ღვთის შვილები ვართ.
რომ.8:16
მე მადლიერი ვარ უფლისა, რადგანაც მსგავსი სახის ურთიერთობა შეიძლება ჩამოყალიბდეს, ყოველ ადამიანთან, ვინც ზეციდან შობილია. ზოგჯერ, არაფრის თქმა არაა საჭირო, ჩვენ უბრალოდ ვიცი, რომ ერთი სულის მატარებელნი ვართ - ჩვენ ქრისტეს სხეულნი ვართ.

„ციური მანნა“ დღეისათვის:

ვართ რა ერთნი, ერთ სულში, ჩვენ შეგვიძლია სამყაროს გავაცნოთ იესო.
_______________________________

Ingen kommentarer: